Wednesday, August 27, 2008

Η δουλεια μου

Οπως ολοι σας γνωριζετε το να δουλεφκεις σε γραφειο, σημαινει πρεπει να εχεις γερα στομαχια, 2 αυτια, υπουργειο εσωτερικου και εξωτερικου και να το χωνεψεις οτι ΟΤΙ ΦΟΡΕΣΕΙΣ, ΠΕΙΣ, ΦΑΕΙΣ, ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΘΑ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΗΣΕΙΣ, ΠΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΤΥΠΗΣΕΙ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ Ή ΤΗΛΕΦΩΝΟ, ΤΙ ΩΡΑ ΕΡΘΕΙΣ ΓΡΑΦΕΙΟ Ή ΦΥΓΕΙΣ, ΠΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΕΒΑΛΕΣ ΑΔΕΙΑ, ΠΟΣΕΣ ΜΕΡΕΣ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΣ θα σχολιαστει απο μια μικρη ομαδα που ειναι το αγκαθι του γραφειου και ολο προβληματα δημιουργουν.
Μια ομαδα που προσωπικα πιστευω εχουν το κομπλεξ του κοσμου, προσωπικη και κοινωνικη ζωη δεν εχουν, ζουν για να ερθουν γραφειο να σχολιασουν, οταν σχολασουν τηλεφωνιουνται μεταξυ τους να πουν τα οσα δεν μπορεσαν να πουν και που σε μαχαιρωνουν πισοπλατα...
Πιο κατω ακολουθουν τυπου κουβεντες που εκοψα μαζι τους ή που μου εμαθα οτι ειπαν (σημειωση εν ανηκω σε τουτη την ομαδα απλα, εγω ειμαι παντα η τελευταια που μαθαινω τα οσα συμβαινουν, αν και λογο θεσης μου πιστεφκουν οτι εν η πρωτη που τα ξερω ΟΥΛΑ)
Μια που τη ομαδα τουτη, αποφασισε να καμει παρτυ γενεθλιων της κορης της. Εδωσε η μιτσια προσκλητηρια σε ολα σχεδον τα παιδακια της ταξης εκτος που 5. Οταν εμαθαν οι γονεις των 5 οτι δεν ηταν καλεσμενοι εκατεβηκαν σπιτι της να της ρωτησουν γιατι εν ηταν καλεσμενα τα κοπελουθκια τους. Βεβαια αυτη εξηγησε τους οτι εν η κορη της που αποφασισε ποιους να καλεσει....και τελικα επειδη δεν ηξερε τι να κανει, τα καλεσε με αποτελεσμα η κορη της στο παρτυ να κλαιει συνεχεια.
Ενα μεσημερι ηθελα πολυ κατι γλυκο και πριν επιστρεψω πισω στο γραφειο περασα απο ζαχαροπλαστειο. Οταν πηρα το γλυκο στη κουζινα με ρωτουσαν ολοι γιατι κερναω. Στην αρχη ειπα οτι εν επειδη ηθελα κατι γλυκο και ειπα αν θα καμω την αμαρτια να την καμουν μαζι μου και γιατι κερνας μας εν γινεται γιατι κερναμε μονο στις ονομαστικες μας γιορτες και στα γενεθλια εν αντεξα και τους ειπα οτι σημερα πριν ποσα χρονια εχασα τη παρθενια μου.....χεχεχεχεχεχε αμεσως η ομαδα συσκεψη στο γραφειο της αρχι-κατινας, να σχολιασουν.
Μια αλλη συναδελφος πηρε μια αλλη συναδελφο τηλεφωνο το βραδυ και τι ρωτησε γιατι δεν της μιλαει. (σημειωση εμιλα της η κορου απλα ειχε πολλη δουλεια και ειχε ορεξη ή χρονο να κοψει κουβεντες) Και η κομπλεξικη συναδελφος της λεει Εν επειδη ειμαι που χωριο γι' αυτο εν θελεις να εχεις σχεση μαζι μου? και αρχισε να κλαιει υστερικα!!! Η κορου παρολιγο να της ππεσει το ακουστικο και της λεει Οι οι κορη εν επειδη εχω δουλεια και διαφορα...τωρα μολις τη δει παει βουρητη να την καλημερισει αμπα τζαι ξανατηλεφωνησει της.
Μια συναδελφος ειχε αγορασει καινουρια φουστα και της ελεγα ποσο ωραια και ποσο της παει...αμεσως η ομαδα να σχολιαζει (εν τζαι φτανες γιατι ψυθιριζουν αλλα ακουμε τες) οτι ναμπου πετασσει τα λεφτα στο ψουμνισμα και αν ειχε και γουστο ηταν να ειχε ελεος. Ετυχε μου να τις ακουσω να λενε ετσι πραγμα και εβαλα τον σταυρο μου!!!! Εν κακες....
Μια φορα εφερα καπνιστηρι στο γραφειο και καπνισα. Η ομαδα με το που μπηκε μεσα ερωτουσε συνεχως τι βρωμαει ετσι....
Μια αλλη φορα ειχα πει κατι αστειο και γελασαν ολοι και μια συναδελφος εν επιασε το αστειο και της λεω κορη μα εν το καταλαβες ατε να σου το εξηγησω....ΕΠΙΕ ΣΤΟ ΑΠΟΧΩΡΗΤΗΡΙΟ εκαλεσε με που το κινητο της στη προσωπικη μου γραμμη να με ρωτησει γιατι ειπα ετσι και αν πιστευω οτι ειναι σβηστη!!!!! ε ειπα της και εγω οτι εθα ξαναπω αστειο μπροστα της!!!!
Καμνω παρεα με ενα συναδελφο και αμα μας δουν μαζι, αρκεφκουν και λενε ιστοριες για αγριους......σαν που ηταν να φυγει ενας συναδελφος πηγαμε σε ταβερνα και με αυτον τον συναδελφο τυχαια φτασαμε την ιδια στιγμη και αφου ειμασταν απο τους πρωτους καθησαμε διπλα.....αμεσως το σχολιασαν!!! Οτι ηρταμε μαζι και οτι εν επιτηδες που καθησαμε διπλα....που να ξεραν οτι εν ηθελαμε να κατσουμε διπλα ή απεναντι που τον κλητηρα μας γιατι οταν τρωει ΦΤΥΝΕΙ!!!!!
Μια συναδελφος ειχε γεννησει και οταν πηγαμε στο σπιτι να τη δουμε, πηγε στη κουζινα να μας φερει τα ποτα μας και μες το ιδιο το σπιτι αρκεψαν να σχολιαζουν τα επιπλα, τη διακοσμηση και γενικα το σπιτι. Το αποκορυφωμα εν οτι ειπαν οτι εφαινοντουσαν χαλια η μάνα!!!
Ελεος οταν τις δω μαζεμενες κραταω το σταυρο μου και λεω πτου 3 φορες.......
Τουτες εν ο διαβολος μεταφιεσμενος σε ανθρωπινη μορφη.
Κερνανε τα αφεντικα για τη γιορτη τους και σχολιαζουν Μα ναμπου εν τουτα που μας ετζερασαν, ναμπου ετσιγκουνεφτηκαν να δωκουν κατι της παραπανω να παρουν κατι καλο να το φαμε τουλαχιστο. Περιτο να πω οτι στα 20 λεπτα εν εχει τιποτα μεινει που τα κεραστικα!!!!!
Εν ξερω εν και σε αλλα γραφεια ετσι η κατασταση!!!!
Και το πρωι εν σαν και οριζουν ωρα και ερχονται μαζι και το καλημερα που εν εχει πιο γλυκια λεξη να πεις το πρωι του αλλου λαλουν τη που τον κωλο τους ή χειροτερα εν λαλουν τιποτα!!!!
Ο κλητηρας και η καθαριστρια μας εν η σιεροκουταλες!!!! Ειναι να μεν σε πιασει η καθαριστρια μόνο σου, εν τζαι γλυτωνεις την!!! Θελεις εν θελεις μαθαινεις τα οσα εγινα στο γραφειο και τα πιστευω της στα θεματα αυτα.
Εχουμε και ενα συναδελφο που ερχεται στη ωρα του, με μιλα με λαλα. Φερνει ενα κουλουρουδι, καφε ή τσαι εν πινει, ουτε νερο, εντα τωρα που το σκεφτουμαι ουτε παει να κατουρησει......μια φορα εζητησε μου γραφικη υλη και ειπα του για πλακα οτι καθε 2 εβδομαδες δικαιουται το προσωπικο να παρει και οτι μονο αν μου στειλει εμαιλ να το τυπωσω να το υπογραψει συνεταιρος θα παρει αυτο που ζητησε.
Σε 10 λεπτα πηρα εμαιλ απο αυτον λεγοντας οτι ζηταει αδεια να παρει ενα μολυβι και μια ριγα!!!!
Αυτα!!!!!

5 comments:

Sike said...

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!! Εν παίζουνται οι συναδέλφοι σου!! Ενόμιζα οι χειρότεροι εν οι δικοί μου, αλλά τωρά ήβραν ανταγωνισμό...

κουράγιο!

Anonymous said...

dear god! ma pou doulefkeis?

sounds like fun!! :P

Mia diaforetiki Lefkosiatissa said...

Entzai mporo na sas po pou alla dexomai na pou peite kai eseis gia tous dikous sas!!!!

Anonymous said...

erm yeah personally en eimai mistikopathis, i could very well tell you where i work and who i am but i have come to understand that people in here don't tend to share such info.

i wonder why that is.

Leni said...

@ Just me: γιατί νιώθω ότι η blogger θα μπορούσε να δουλεύει στα περισσότερα γραφεία της Κύπρου..;

@ lefkosiatissa: I feel for you.. "Βάλλε που το ένα και φκάλλε που το άλλο" είναι μια κοινή πρακτική, αλλά γμτ, σπάζουν σε τούτα τα ατομίδια, εν ναι; Εν έχουν ζωή τα καημένα και τσακίζουν κόκκαλα με το θαφκιό.
Σε γραφείο μια φορά εδούλεψα και ευτυχώς εν ήμασταν πολλοί.. Αλλά όταν ήρθε μια καινούρια -που ήταν μια χαρά κοπέλα- και είχα μπει κι εγώ στον "κύκλο" των παλιών άκουσα πράματα και θάματα και είπα "Παναΐα μου, φαντάζουμαι ίνταμπου ελαλούσαν για'μένα!" (που επήγα για interview με το τρίκαρτο, φανέλα αθλητική και το tattoo να φαίνεται χεχεχεχ- εν φταίω, ήταν έκτακτο και έκαμνα μετακόμιση!)