Sunday, December 2, 2012

Γεια σας και παλι μετα απο χρονια

Αγαπημενοι μου φανς γεια σας και παλι!!!!
Ημουν σε δίλλημα αν επρεπε να γραψω ή οχι. Τελικά η μικρή κακιά φωνούλα νίκησε.
Γειας και παλι επισημα.
Πολλα πραγματα εχουν συμβει εδω και 3,5 χρόνια.
Θα σας τα πω λιγα λιγα αρα βαλτε το νερο να βρασει, βαλτε και κανενα μπισκοτουδι κατσετε καλα στον καναπε ή στην καρέκλα του γραφειου σας και αρχιστε το διαβασμα.
Πριν σταματησω να σας γραφω εδω και να σας περιγραφω διαφορες φασεις της ζωης μου ημουν εγκυος.
Ολη η εγκυμοσυνη πηγαινε καλα μεχρι τον τελευταιο μήνα που μπαινο εβγαινα στο νοσοκομειο γιατι απλα ο σάκος ειχε περισσοτερη ποσοτητα υγρου απο οτι έπρεπε.
Τελη Απριλιου επιτελους αφου περασα τον μαρτυριο του τοκετου και της γεννας και ναι παρακαλω μπορω να πω οτι ηταν φυσιολογική η γεννα χωρις την χρηση του ανωδυνου και μαλιστα ειχα και δυο νοσηλευτριες που επρεπε να παρακολουθουσαν φυσιολογικό τοκετο εφερα στον κόσμο ενα αγγελακι.
Αφου το πηρε η μαια στα χερια της και το επλυνε και το τυλιξε στο σεντονακι της ξαφνικα επικρατησε πανικος και συμανσε συναγερμος στο Νοσοκομειο.
Εμεις κατι πηγαμε να καταλαβουμε αλλα μας καθησυχαζαν οτι απλα το μωρο χρειαζεται λιγη ωρα να συνηθισει το περιβαλλον μας.
Μεχρι που απαιτησα να μας που τι στα σκατα συνεβαινε στα αληθεια. Τοτε ηταν που νομισα οτι μου εδωσαν πανω στο κεφαλι.
Το αγγελακι μου γεννηθηκε με 6 δακτυλακια σε καθε χερι και σε καθε ποδι, ατελης σχιστια στα χειλη και κυστουλες στην γλωσσα (οσο ειναι το κουκουτσι ενος κερασι)
Μετα απο τον τοκετο δεν ειχα την δυναμη να ουρλιαξω και να κανω σκηνες το μονο που εκανα ηταν να κλαιω με λυγμους.
Αμεσως πηρανε το αγγελακι μου επανω στην Εντατική για περαιτερω εξετασεις και εγω με τον συζηγο μειναμε σιωπηλοι.
Το δυσκολοτερο για εμας ηταν η ενημερωση στις οικογενειες μας αλλα και σε αυτους που εμαθαν οτι ημουν σε τοκετο.
Οι μερες στο νοσοκομειο περασαν σαν και ειχαμε πενθος. Ειχα απαγορεψει τις επισκεψεις , τα δωρα αλλα και τα λουλουδια.
Μετα απο 10 ολοκληρες ημερες πηραμε το αγγελακι μας στο σπιτι.
Ημουν θυμωμενη με τους παντες, με το Θεο που εστειλε ετσι αγγελακι ετσι. Τα ειχαμε χαμενα αφου μας ειπαν οτι ειναι μια σπανια παθηση και μας ειπαν τα επακολουθα που εχουν συνηθως οι σπανιες παθησεις.
Τα βραδια τα περνουσαμε στο διαδυκτιο διαβαζοντας και ψαχνοντας πληροφοριες για την παθηση αυτη αλλα και γενικα για τις σπανιες παθησεις.
Επρεπε μετα να εξηγησουμε οτι δεν ειναι κατι που εφαγα ή ηπια κατα την εγκυμοσυνη αλλά ειναι θεμα με γονιδια , γενετικο το προβλημα.
Μετα απο ενα χρονο και πολλες πιεσεις και επιστολες και συναντησεις στο Υπουργειο Υγειας μας εστειλαν στο Λονδινο σε ειδικευμενο νοσοκομειο για γνωματευση.
Τελικα η επισκεψη μας κρατησε 6 εβδομαδες , ανακαλυψαμε παρα πολλα πραγματα για την κατασταση της για παραδειγμα το προβλημα με την καταποση και το οτι οτι επινε σε υγρο πηγαινε κατω στους πνευμονες και αμεσως της εβαλαν ενα ρινογαστρικο.
Επιστρεφοντας πισω Κυπρο παλι επρεπε να εξηγουμε τι ειναι αυτο, γιατι πινει γαλα με μια συσκευη γιατι καθε φορα που της δινω νερο επρεπε να ειναι απο το σωλινακι και διαφορα.
Ευτυχως μετα απο ενα χρονο το αφαιρασαμε αλλα δεν παυει να εχει προβλημα με την καταποση.
Στους 6 μηνες αφου ειχαμε παει την πρωτη φορα Λονδινο , επιστρεψαμε πισω οπου υποβληθηκε σε επεμβασεις ωστε να της αφαιρεσουν τα εξτρα δακτυλακια.
Εγινα προσωρινός κατοικος Λονδινο για 6 ολοκληρους μήνες. Το διαστημα αυτο η υπομονη μου, η αντοχη μου τα παντα ηταν υπο τεστ!!!! Επρεπε να ημουν δυνατη καθε φορα που εμπαινε χειρουργειο, καθε φορα που αλλαζαμε επιδεσμους, καθε φορα που ποναγε τα παντα!!! Η ολη αυτη κατασταση με αλλαξε εντελως.
Επιστρεφοντας πισω Κύπρο , σταματησα την δουλεια μου αφου το παιδι μου με χρειαζονταν. Οπου τα πρωινα τρεχαμε απο φυσιοθεραπεια σε λογοθεραπεια και εργοθεραπεια.
Γνωρισα αλλες μαμαδες ειτε τα ειχαν και αυτες χαμενα ειτε ηταν δυναμικες και πολεμουσαν οσο μπορουσαν ειτε απλα θελανε λιγο σπρωξιμο για να δουνε την πραγματικα δυναμη που εκρυβαν τοσο καιρο μεσα τους.
Σημερα το αγγελακι μου , εδω και σχεδον 2 μηνες περπατησε, αρχισε και λεει λεξουλες και η αντιληψη της πολυ προχωρημενη απο αλλα παιδακια της ηλικιας της.
Αρχισαν να μας καλουν σε παρτι γενεθλιων , φοιτα σε νηπιαγωγειο οπου παιζει με φυσιολογικα παιδακια της ηλικιας της.
Κατι που μου κανει την καρκια μου φυλλο φυλλο ειναι που οταν ξυπναει το πρωι καθεται στο κρεβατι και μου λεει δυνατα Μαμα πολλα !!! δηλαδη μαμα σε αγαπω πολλα!!!!
Αυτα βρε παιδια!!! Ξερω ξερω ειναι λιγο σαν σεναριο απο εργο που ακουγονται ολα αυτα αλλα ειναι αληθεια.
Η απαντηση του νοσοκομειου ηταν οτι επρεπε να ηταν πιο προσεκτικοι!!!!
Οταν σου συμβαινει κατι τετοιο περνας καποιες φασεις....εισαι στην αγνοια που νομιζεις οτι ειναι ενα κακογουστο αστειο ή ονειρο και θα ξυπνησεις συντομα.
Μετα περνας την φαση που απλα κλαις και ρωτας συνεχεια γιατι ?
Μετα περνας την φαση που απλα εισαι θυμωμενη με ολους και αρχιζεις την δραση
Μετα περνας την φαση της αποδοχης
Μετα οταν αρχισει το παιδι και κανει μικρα μικρα πραγματακια τα οποια σας ειπαν οτι μπορει να μην τα κανει ή να τα κανει με καποια καθυστερηση , αρχιζεις να βλεπεις την ζωη με αλλο ματι και να καταλαβαινεις οτι η ολη υπομονη που εκανες τοσο καιρο αξιζε.
Και μετα σε πιανει το παραπονο οτι αν κατα την εγκυμοσυνη εβλεπαν τις ανωμαλιες της, θα μπορουσες να προχωρουσες με τερματισμο!!!

 

No comments: