Πέμπτη 07/02/08

Γεια σας,

Θερμή μου παράκληση όποιος γνωρίζει εύκολες συνταγές (δηλαδή χρόνος προετοιμασίας περίπου 35 λεπτά) ας με ενημερώσει.
Πραγματικά είναι το μεγάλο μου πρόβλημα. Δεν ξέρω τι να μαγειρέψω. Δεν έχω πρόβλημα να φάω μια φέτα ψωμί με χαμ και τυρί ή corn flakes. Ο αντρούλης μου όμως δεν πείθετε ότι τα πιο πάνω μπορεί να θεωρηθούν ως δείπνο.
Κουτσά στραβά του φτιάχνω, φακές, πατάτες πουρέ, μπιφτέκια, ρυζι, ψάρι ....αλλά κάθε εβδομάδα το ίδιο πρόγραμμα φτιάχνω απλά αλλάζω τη σειρά.
Είμαστε από εκείνα τα ζευγάρια που ο Θεός να κατεβεί δεν αφήνουμε τους γονείς να επεμβούν.
Ούτε θα μου τηλεφωνήσει η μάμμα μου (αχ το έγραψα με όλο νάζι) να με ρωτήσει τι θέλω να φάω εγώ προσωπικά και να φτιάξει άλλο φαγητό για τον γαμπρό γιατί εν τρώει τα φασόλια. Ούτε όταν σχολάσω θα πεταχτώ 2-3 λεπτά να παρώ το φαγητό που με περιμένει στο ταππεργουερ δεμένο καλά στη ναύλον σακκούλα.
Περίφανα δηλώνω ότι ξέρω να μαγειρεύω, να φτιάχνω γλυκά, να σιδερώνω, να βάζω πλυντήριο, να απλώνω ρούχα, να καθαρίζω πιάτα, να σφογγαρίζω, να αλλάζω μια πρίζα, τι είναι η βίδα, το κατσαβίδι, το σφυρί!!!!!! χεχεχε
Κατά την γνώμη μου πιστεύω ότι είναι οι γονείς που φταίνε και αυξήθηκαν τα διαζύγια.
Για τους πιο κάτω λόγους
Αρραβωνιάζεται το ζευγάρι και λόγω οικονομικού προβλήματος μένουν στο σπίτι της κορούς. (σημ. στο σπιτί επίσης μένουν πατέρας, μητέρα, αδερφός, αδερφή, παππούς και γιαγια)
Το μονό κρεβάτι της κορούς φεύγει και τη θέση του, παίρνει ένα μέγαλο διπλό.
Όλα τα θελήματα του γαμπρού κάνει η οικογένεια μέχρι να παντρευτούν και να πάνε στο δικό τους σπίτι.
Κατά τη διάρκεια της όλης συγκατοίκησης οι δε γονείς θα παρεξηγηθούν με τον γαμπρό αλλά πάντα θα λύνουν τα προβλήματα τους.
Παντρεύονται με το καλό και πάνε σπίτι τους. Εκεί αρχίζουν τα δύσκολα.
Η κορού που ήταν μαθημένη τόσα χρόνια (περίπου 3-4) να μένει με τους δικούς της, της ήρθαν όλα κατακέφαλα που είναι υπεύθυνη για χίλια πράγματα.
Τόσα χρόνια δεν συμπεριφέρθηκε στον άντρα της όπως θα πρεπε. Δέστε παράδειγμα Ξυπνούσε το πρωί ο γαμπρός, η πεθερά να τρέξει να του φτιάξει καφέ, να του ετοιμάσει το σαντουιτς του και το φρούτο που θα έπαιρνε στο γραφείο.
Να τους στρώσει το κρεβάτι, να τους πλύνει τα ρούχα, να τους τα σιδερώσει και να τους έχει φαγήτο έτοιμο στρωμένο στο τραπέζι την ώρα που πατούσαν το πόδι τους στο σπίτι.
Η κορού τώρα όμως δεν τα καταφέρνει. Δουλεύει σε γραφείο και σχολάει στις 530. Μέχρι να πάει σπίτι γίνεται 630. Όταν με το καλό πάει σπίτι θα πρέπει να στρώσει, να βάλει πλυντήριο και να έχει φαγητό έτοιμο για τον καλό της. (και φαγήτο που θα το φάει, δεν έχει χρόνο να φτιάχνει δυο φαγητά όπως έκανε η μάνα της). ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΟΡΕΞΗ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙ ΤΑ ΣΥΖΥΓΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ.
Κάπου οι κοινωνική της ζωή χάνεται αφού είναι φουλ ταιμ νοικοκυρα!!!!
Η κορού που κάποτε μιλούσε στον καλό της, ωραία, γλυκά, αγάπη μου, πασά μου, με το παραμικρό ξεσπούσε, γίνονταν υστερική και έβαζε τα κλάματα.
Ο καλός της δεν την αναγνώριζε πια, ήθελε πίσω εκείνο το γλυκό κορίτσι που ερωτεύτηκε και όχι αυτό το τέρας.
Σε κάποια στιγμή γίνεται ένας έντονος καυγάς, σπάνε ότι πήραν δώρο από τον γάμο τους, για 2-3 εβδομάδες δεν μιλάνε και ο καθένας πάει το βράδυ στο πατρικό τους να φάνε.


η συνεχεια της ανάλυσης του προβλήματος προσεχώς